Pakiet udost�pnia polecenia umo�liwiaj�ce zmian� sposobu numeracji
wzor�w (�rodowiska: equation
i nowe �rodowisko
subeqnarray
)
Je�eli umie�cimy kilka wzor�w (�rodowiska eqation
) wewn�trz
�rodowiska subequations
, b�d� one numerowane licznikiem
podrz�dnym (bez zmiany w�a�ciwego licznika wzor�w) -- domy�lnie licznik
podrz�dny jest reprezentowany jako kolejne, ma�e, litery alfabetu).
Pakiet jest bardziej intuicyjny (mniej skomplikowany, ale wystarczaj�cy)
w u�yciu ni� pakiet subeqnarray
(p. tak�e easyeqn i sublabel).
Przyk�ad:
\begin{subequations} \label{db} \begin{equation} \label{db1} d^2 + e^2 = f^2 \end{equation} We can refer to equation~\ref{db2}, \ref{db} and~\ref{db1}. \begin{equation} \label{db2} g^2 + h^2 = i^2 \end{equation} \end{subequations}
Pakiet udost�pnia �rodowisko analogiczne do eqnarray
--
r�ni�ce si� sposobem numerowania poszczeg�lnych wierszy (domy�lnie
jak w poprzednim przyk�adzie)
\begin{subeqnarray} \label{dd} x &=& y+z\label{dd1}\\ u &=& v+w\label{dd2} \end{subeqnarray} This was equation~\ref{dd}, with parts~\ref{dd1} and~\ref{dd2}.
Spos�b prezentacji licznika mo�emy zmieni�, zmieniaj�c definicj� polecenia
\thesubequation
(definicja licznika podstawowego jest
definiowana przez makroinstrukcj� \themainequation
; kt�r� te�
mo�na zmieni�) np:
\def\thesubequation{\themainequation-\alph{equation}}definicj� t� nale�y umie�ci� na zewn�trz �rodowisk zmieniaj�cych spos�b numeracji
\def\thesubequation{\themainequation-\alph{equation}} \begin{subequations} \label{db} \begin{equation} \label{db1} d^2 + e^2 = f^2 \end{equation} We can refer to equation~\ref{db2}, \ref{db} and~\ref{db1}. \begin{equation} \label{db2} g^2 + h^2 = i^2 \end{equation} \end{subequations}
Pakiet jest dost�pny pod adresem:
ftp://ftp.gust.org.pl/TeX/macros/latex/contrib/subeqn